Płyty gumowe nieustannie zyskują na popularności. Coraz częściej zastępują inne materiały i są poszukiwane przez wielu klientów. Ze względu na ich doskonałe właściwości, znajdują zastosowanie w wielu miejscach przemysłu.
W tym wpisie przedstawię normy wyrobów gumowych odpowiedzialne za różne kategorie i właściwości. Podzielę się wiedzą w tym zakresie, aby pomóc Tobie odnaleźć najlepszej jakości materiały.
Norma DIN 53507
Norma DIN 53507 świadczy o wytrzymałości elastomerów na rozdzieranie. Wykazuje w jakim czasie tworzywo pęka, co dalej bierzemy pod uwagę dla każdej konkretnej aplikacji. Odporność na rozdarcie jest bardzo ważną właściwością, którą należy rozważyć przed wyborem tworzywa. Próba zależy od kilku czynników, m.in. kształtu próbki, prędkości ciągnięcia i temperatury badania.
Jak wygląda pomiar wytrzymałości tworzywa na rozdzieranie?
Przy pomocy maszyny do pomiaru wytrzymałości na rozdzieranie określa się siłę niezbędną do rozciągnięcia próbki do punktu rozdarcia. Sam pomiar wykonuje się przy użyciu metody “testu paskowego” lub “testu kąta Gravesa”. Obecnie najczęściej korzysta się z normy DIN ISO 34-1, która opisuje trzy metody badań różniące się przede geometrią badanych próbek. Wynik podaje się w N/mm.
Norma DIN 53516
Norma DIN 53516 świadczy o odporności tworzyw gumowych na ścieranie. Jest to właściwość niezbędna w wielu branżach m.in. przemyśle lotniczym, tekstylnym, motoryzacyjnym.
Do pomiaru wykorzystuje się specjalną maszynę, testera ścieralności gumy spełniającego wymagania normy DIN 53516. Dzięki niemu można sprawdzić ścieralność gum wulkanizowanych termoutwardzalnych i termoplastycznych elastomerów. Materiał poddawany próbie mocuje się w bębnie maszyny, który obraca się wraz z papierem ściernym. Przez ustalony czas pod ustalonym obciążeniem uszkadza powierzchnie materiału. Końcowo ocenia się stan powierzchni materiału, masę powierzchniową, objętość i grubość.
Norma DIN 53509
Norma DIN 53509 świadczy o odporności wyrobów gumowych na pękanie pod wpływem działania ozonu pod obciążeniem statycznym. Została opracowana przez Niemiecki Instytut Normalizacyjny. Jak się domyślasz, do sprawdzenia tej właściwości niezbędna była obecność ozonu.
Wykorzystując szczelne komory ozonowe pozbawione światła przeprowadzono testy. Komory zapewniają sztuczne środowisko, co zwiększa poziom ozonu w komorze. Test pokazuje, czy próbka gumy jest trwała i odporna na starzenie ozonowe.
Warto jednak wiedzieć, że obecnie omawianą normę zastąpiono nową normą DIN ISO 1431-1 i wówczas norma DIN 53509 nie spełnia wymagań.
Norma DIN 53504
Norma DIN 53504 świadczy o wytrzymałości gumy na rozciąganie przy zerwaniu, naprężeniu rozciągającego na granicy plastyczności, wydłużeniu przy zerwaniu oraz wartości naprężenia w próbie rozciągania.
Przejdźmy do testu. Próbkę materiału rozciąga się z ustaloną prędkością, aż do momentu rozdarcia. Bierzemy pod uwagę wynik wymaganej siły i wydłużenia oraz potencjalny jest okres wydłużenia. Wytrzymałość na rozciąganie przy zerwaniu (naprężenie rozciągające przy granicy plastyczności) jest mierzona w jednostkach N/mm² (= MPa).
Norma DIN 53505
Norma DIN 53505 świadczy o twardości wybranych tworzyw, takich jak PVC, poliester, kauczuk naturalny i syntetyczny, tworzywa termoplastyczne. Twardościomierz to urządzenie, które umożliwia zmierzenie twardości, a docelowo wytrzymałość materiału. Każdy typ miernika wykonany jest w określonej skali (np. A, D) i jest w stanie uzyskać wartość od 0 do 100.
Skala twardości Shore’a to narzędzie pozwalające dowiedzieć się o twardości lub elastyczności różnych materiałów. Norma DIN 53505 wykorzystuje skalę twardości Shore’a A i D. Obecnie normę DIN 535050 również zastąpiono inną, tj. normą ISO 7619-1 i 7619-2. Obie normy w oparciu u skalę Shore’a świadczą o twardości sprawdzanych tworzyw.
Skontaktuj się ze mną, aby dowiedzieć się więcej odnośnie norm dla konkretnych tworzyw sztucznych. Chętnie odpowiem na wszystkie Twoje pytania oraz pomogę w podjęciu odpowiednich decyzji odnośnie zamówienia.
